کورش ...با لباس عروس

اخی..عزیز مامان هیچوقت فکر نمیکردم توی لباس عروس ببینمت.

کورش عزیزم..این چند روزه مامان خیلی مریض بود..و مادر بزرگ تو را برد خونشون چون اصلا نمیتونستی منو توی اون حال ببینی...مدام بغلم میکردی و گریه میکردی...

عزیز مامان تو همیشه همدم من بودی حتی وقتی که توی شکمم بودی.تو برای من یه جورایی سنگ صبوری...

شب که امدیم دنبالت خونه مادر بزرگ از دور دیدم یه بچهبا لباس عروس داره توی کوچه راه میره...به بابا گفتم این کورشه؟گفت فکر نکنم...ولی تو تا ماشین بابا را دیدی دویدی طرفمون و داد زدی عروووووس شدم...

خیلی دوست داشتنی شده بودی.مادر بزرگ گفت که رفتی توی حیاط اب بازی و همه لباسهات خیس بود..اونها هم لباس بچگی های ستاره رت بهت پوشونده بودن...

خدا را شکر...بالاخره من هم بچم را توی لباس عروس دیدم...